Sytuacja w Polsce i na świecie

Istniejące na światowym rynku rozwiązania dla osprzętu 3D w standardzie 4K nie są ani kompletne ani spójnie działające. Rynek krajowy, który nie wniósł niczego do tej oferty musi zadowolić się rozwiązaniami zagranicznymi, w dużej mierze wybierając intuicyjnie spośród rozwiązań, nadmiernie rozbudowanych i kosztownych. Ta intuicyjność wyboru poszczególnych elementów osprzętu jest uciążliwa, szczególnie finansowo. Rozbudowany system osprzętu 3D, składający się z wielu elementów ustawianych ręcznie, utrudnia mobilność i efektywność pracy na planie filmowym. Empiria, metoda „prób i błędów”, którą kierują się ekipy filmowe kompletujące osprzęt, jest nieefektywna i biznesowo niekorzystna.

Znając te ograniczenia, wiele firm szuka rozwiązań mniej lub bardziej karkołomnych (np. stereoskopowy kamkorder – kamera zastępująca rig mająca jednak znaczącą wadę w postaci braku możliwości regulacji bazy stereo), pozostających nadal w fazie eksperymentów. Prezentowanie tego typu sprzętu jako profesjonalnego jest sporym nadużyciem, gdyż zakres jego zastosowania jest zawężony, ograniczony. 

W ramach przeprowadzonej inwentaryzacji i analizy materiałów bibliograficznych nie znaleziono treści weryfikujących tez badawczych. Analiza nie stwierdziła również istnienia innego realizowanego projektu, który mógłby dostarczyć rozwiązania przydatne dla celów niniejszego przedsięwzięcia.